Podczas zajęć Ignacy rzucał kostkami, które przedstawiały oczy oraz usta, a następnie za pomocą kart układał twarz, którą pokazały kostki. Rozpoznanie emocji, którą wcześniej wyrzucił nie było jednak łatwe ponieważ pojawiły się różne, czasem ciężkie do nazwania, kombinacje emocji. Chłopiec opowiadał też o sytuacjach w których można się poczuć tak jak osoba, której twarz ułożył. Ignacy za pomocą kart pokazał także swój nastrój.